به گزارش برخوارنیوز به نقل از ایمنا، قلم و روشنگری ۲ وجه مشترک خبرنگاران و معلمان است و رسالت این ۲ قشر تلاشگر آگاهی‌بخشی به جامعه است.
با توجه به اینکه معلمان چراغ جامعه‌اند خبرنگاران نیز در روشنگری جامعه اثرگذار هستند. هفته معلم بهانه‌ای شد که به گفت و گو با یکی از معلمان خبرنگار بپردازیم.
خودتان را معرفی کنید؟
محمد داوری کارشناس زبان انگلیسی با ۲۴ سال سابقه کار در آموزش و پرورش و در حال حاظر مدیر دبیرستان نوایی دولت‌آباد و خبرنگار باشگاه خبرنگاران شهر هستم.
چرا شغل معلمی را انتخاب کردید؟
من در دوران مدرسه تحت تاثیر تعدادی از معلمان خود قرار گرفتم؛ از جمله آقای دانشور که نمونه و الگوی من بود که مرا به شغل معلمی علاقه‌مند کرد.
آقای دانشور چه ویژگی‌هایی داشت که شما را به شغل معلمی علاقه‌مند کرد؟
آقای دانشور معلمی با اخلاق و کردار بود که به من عزت نفس و خودباوری بخشید. او معلمی نمونه و هنرمند بود که در علاقه‌مند کردن دانش‌آموزان به کسب علم و اخلاق و تقویت انگیزه دانش‌آموزان در تحقیق و مطالعه نقش مهمی داشت.
چه مسئله‌ای شما را به حرفه خبرنگاری سوق داد؟
من علاقه زیادی به فناوری اطلاعات دارم. در مدرسه نیز فعالیت رسانه‌ای زیادی با محتوای آموزشی – تربیتی نظیر ایجاد تارنمای آموزشی، چاپ ماهنامه، ایجاد کانال تلگرام و موارد دیگر داشته‌ام.
با توجه به اینکه فعالیت فرهنگی زیادی داشتم علاقه من به نویسندگی و خبرنگاری باعث شد در سایت بسیج محله فعالیت داشته باشم و برای کسب تجربه در زمینه خبرنگاری جذب باشگاه خبرنگاران شهر شدم.
یکی از جذاب‌ترین خاطرات شما در دوران معلمی چیست؟
شغل معلمی سراسر خاطره است. جذاب‌ترین خاطره‌ام که در واقع مربوط به سخت‌ترین روز کاری من بود، مربوط به سال اول معلمی بنده است.
من سال اول در شهرستان تیران و کرون در دو روستای دولت‌آباد و گنهران تدریس می‌کردم. یک روز در روستای دولت‌آباد و روز بعد در روستای گنهران و بدین ترتیب در این دو روستا رفت و آمد می‌کردم .
امکانات رفت و آمد در روستا کم بود. هنگامی که پس از یک روز سخت کاری می‌خواستم از روستای دولت‌آباد به گنهران بروم بایستی سر خیابان سوار مینی‌بوس مشهدی نجات می‌شدم. یک روز به سرویس مشهدی نرسیدم ؛ وسیله رفت و آمد هم نبود که من خودم را به گنهران برساندم. نمی‌داستم چه بکنم ولی در آن لحظه به این فکر می‌کردم که فردا دانش‌آموزان در مدرسه منتظر من هستند .
بدین ترتیب در بیابان میان‌بر زدم و تصمیم گرفتم پیاده تا گنهران بروم . من در بیابان هراسان و از اینکه جانوری به من حمله کند وحشت زده بودم.
بالاخره چندین ساعت مسافت را پیمودم تا به گنهران رسیدم. هنگامی که به آن روستا رسیدم پاهایم تاول زده بود.ند
شغل معلمی بهتر است یا خبرنگاری؟
هر ۲ جذابیت خودش را دارد. معلمی همیشه انتخاب اول من بوده است. هیچ شغلی به مرتبه معلمی نمی‌رسد و هیچ لذتی بهتر از آموزش و تربیت نسل آینده‌ساز نیست. ولی خبرنگاری هم جدابیت خودش را دارد و دوست دارم در این حرفه نیز متبحر شوم. / انتهای پیام
یک دیدگاه