به گزارش برخوارنیوز به نقل از باشگاه خبرنگاران شهر، به راستی که خداوند نگاهی خاص به حضرت علی (ع) داشته است. در وصف او قلم جا می‌ماند، ذهن خشک می‌شود، دستان می‌لرزد و دل هوایی می‌شود. چه خوش گفت شهریار که رحمت خدا ب راو باد، «علی نه بشر است و نه خدا»، جایگاه و شخصیت امیرالمومنین در قلم ما نمی‌گنجد و اگر سخنی سر می‌دهیم به شکرانه وجود و برکت همیشگی او است.
پیامبر خیر و رحمت حضرت محمد (ص) در وصف عزیز کرده خویش می‌فرمایند: «هر کس میخواهد به حضرت آدم در علمش، به نوح در تقوایش، به ابراهیم در بردباریش، به موسی در هیبتش و به عیسی در عبادتش بنگرد، به علی‌بن ابی‌طالب نگاه کند.»
پناه یتیمان، عدالت‌گستر آفرینش علی (ع) درقلب آفرینش درجای دارد او مختص شیعیان نیست او را حتی دشمنانش ستایش می‌کردند. سخن ازشخصیت و جایگاه امیرالمومنین در بین اندیشمندان غیر مسلمان نیز فراوان به دست آمده است.
"جبران خلیل جبران" (نویسنده پر شور مسیحی) می‌گوید: «به عقیده من فرزند ابی‌طالب کسی بود که دو لبش آهنگ ترانه انسانیت را به گوش مردم منعکس ساخت که پیش از آن این نغمه را نشنیده بودند. بدین جهت در میان راههای پر فروغ بلاغت او و تاریکی‌های گذشته خود، حیران ماندند. پس هر کس شیفته و دلداده او گشت، شیفتگی و دلدادگیش به رشتههای فطرت بسته است و هر کس با او دشمنی نمود، از فرزندان جاهلیت است.»
"پروفسور استانسیلاس" در نوشته‌ای آورده: «معاویه از بسیاری جهات برخلاف قواعد اسلام رفتار کرده است، چنان که با علی بن ابی طالب (ع) که پس از پیغمبر اسلام (ص) بزرگ‌ترین، شجاع ترین، پرهیزگارترین، فاضل‌ترین، و خطیب‌ترین افراد عرب به شمار می‌رفت، در افتاد.»
"جرج جرداق"، یکی از اندیشمندان مسیحی که کتاب "امام علی، صدای عدالت انسانی" را نوشته است، درباره نهج البلاغه می‌گوید: «چگونه می‌توانستم درباره نهج‌البلاغه چیزی ننویسم، در حالی که این قانون اساسی دل‌انگیز، مهم‌ترین متون فلسفی و ادبی عرب را که هر جویای علمی به آن نیاز دارد، در خود جای داده است.»
انشاء علــی (ع) پس از قــرآن، عالی‌ترین نمونه بلاغت است و بلاغت و ادبیات علی (ع) همیـشه در خدمت تمدن و بشریت بوده و خواهد بود. واقعاً سزاوار است که در جهان امروز، آتش‌افروزان جنگ و عوامل و مسببین بدبختی‌های ملت‌ها و افراد، به سخنـان و کلمات قهرمان اندیشه عربی، بزرگ مــرد وجدان انسانی، عــلی بن ابی طالب (ع) گوش فرا دهند و آنها را حفظ کنند و در مقابل گوینده بزرگ آن سخنان، سر تعظیم فرود آورند.
"جانین" شاعر آلمانی می‌گوید: «علی (ع) را جز آن که دوست بداریم و شیفته او باشیم چاره‌ای نداریم. زیرا جوان شریف و بزرگواری بود، وجدان پاکی داشت که از مهربانی و نیکی لبریز بود و قلبش مملو از یاری و فداکاری بود و از شیر شرزه شجاع‌تر بود، ولی شجاعتی ممزوج با رقت، لطف، دلسوزی، مهر و عاطفه.»
"میخائیل نعیمه" (نویسنده مسیحی و صاحب نظر و متفکر عرب) می‌گوید: «هیچ مورخ و نویسندهای، هر اندازه هم که نبوغ و رادمردی ممتاز برخوردار بوده باشد، نمیتواند قیافه کاملی از انسان بزرگی مانند پیشوا علی (ع) در مجموعهای که حتی دارای هزار صفحه باشد ترسیم کند و دورانی پر از رویدادهای بزرگ، مانند دوران او را توضیح بدهد.»
"دکتر انطوان ضو" در باره امام علی (ع) از نگاه مسیحیان شرق نوشته است: مسیحیان یک دیدگاه خاص درباره حضرت علی و امام حسین دارند و آنها را به شکل منحصر به فرد دوست دارند، ما حضرت علی را خوب می‌شناسیم و درباره علم ایشان زیاد خوانده‌ایم و خیلی از سخنرانی‌های ایشان را حفظ کرده‌ایم، فکر روشن و فراگیر ایشان محدود به دوران خودش نمی‌شود بلکه شامل همه ادوار هم هست، امام علی ما را مبهوت و متحیر ساخت، لذا ما مسیحان به شدت تحت تاثیر آموزه‌های امام علی قرار گرفتیم، ایشان برای ما مسیحیان منزله بولس پیامبر است، ایشان مرجعیت فکری هستند و این مرجعیت نه تنها برای مسلمانان بلکه برای همه جهانیان و بخصوص مسیحیان جهان هم هست.
"ایلیا پاولویچ پطروشفسکی" مورخ و خاور شناس روسی گوید: «علی (ع)، پرورده محمد (ص) عمیقاً به وی در امر اسلام وفادار بود. علی (ع) تا سر حد شور و عشق پای بند دین، صادق و راستگو بود. در امور اخلاقی بسیار خرده‌گیر بود. هم سلحشور بود و هم شاعر و همه صفات لازمه اولیاء الله در وجودش جمع بود.»
در وصف علی (ع) صفحات کم است و او را نمی‌توان خلاصه کرد، نمونه ارائه شده گوشه‌ای از چند صد نقل قول است که در کتاب‌ها براساس اسناد معتبر و موسخ گردآمده است.
شب‌های قدر، شب‌های بیدار ماندن نیست بلکه شب‌های بیدار شدن است. فریاد «به خدای کعبه رستگار شدم« را از دست مردمانی کشید که او را نشناختند. با عقل بیگانه بودند و خدای خود را به آنچه قدرت دید داشتند فروختند. پیشوایمان پند «بازگشت به خویشتن» را در جای جای سخنانش آورده است تا خدای خود را بشناسیم ،«خود شناسی خداشناسی است، سیرنفس الی‌الحق» اگر تنها گوشه‌ای ازسخنان گوهر‌بار، رفتار و منش مولای متقیان را همچون گوشواره بر گوش زندگی می‌آویختیم، اینگونه دچار افت‌های زندگی نمی‌شدیم.
منابع:
اسد علیزاده ، اکبر ، امام علی علیه السلام از نگاه اندیشمندان غیر شیعه ، ص ۱۰۰ -۱۰۱
سراج ، محمد ابراهیم ، امام علی علیه السلام خورشید بی غروب ، ص ۳۲۴
جرج جرداق ، امام علی علیه السلام صدای عدالت انسانی ، ترجمه ی هادی خسرو شاهی ، ج ۴ ، ص ۴۶۸
کریم خانی ، صمدانی ، علی علیه السلام فراسوی ادیان ، ص ۱۵
/انتهای پیام/
یک دیدگاه