به گزارش برخوارنیوز، امام العارفین حضرت علی (ع) در خطبه ماه مبارک رمضان درباره فضیلت این ماه بر سایر ماهها فرمودهاند: فضیلت ماه مبارک رمضان بر سایر ماهها مانند فضیلت ما اهل بیت بر شما مردم است.
و در جای دیگری میفرمایند: اگر همه ماهها را مانند درخت در نظر بگیریم، ماه رمضان میوه آن است و اگر ماه رمضان را مانند درخت در نظر بگیریم، شب قدر میوه آن است.
از این روست که شب قدر از هزار ماه برتر است.
لَیْلَهُ الْقَدْرِ خَیْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ (قدر / ۳)
با اندک تدبری در این آیه متوجه میشویم که هزار ماه برابر با هشتاد و سه سال و چهار ماه است و این یعنی یک عمر.
در شب قدر دو اتفاق عظیم به وقوع پیوسته است. نزول قرآن و صعود قرآن.
آنچه از آیات قرآن به دست میآید، بیانگر نزول قرآن در شبی از شبهای ماه مبارک رمضان است:
۱- شَهرُ رَمَضانَ الَّذِی اُنزِلَ فیهِ القُرءانُ (بقره / ۱۸۵)
۲- اِنّا اَنزَلنـهُ فی لَیلَهٍ مُبـرَکَهٍ (دخان / ۳)
۳- اِنّا اَنزَلنـهُ فی لَیلَهِ القَدر (قدر / ۱)
از آیه اول روشن میشود که قرآن در ماه رمضان نازل شده است. از آیه دوم می توان دریافت که این نزول، در یک شب مبارکی انجام گرفته است. با توجه به این دو آیه، روشن میشود که این شب مبارک، یکی از شبهای ماه رمضان است و در آیه سوم، خداوند میفرماید: «ما قرآن را در شب قدر نازل کردیم.» از ضمیمه این سه آیه، میتوان چنین نتیجه گرفت: در ماه رمضان، شب بابرکتی به نام شب قدر، وجود دارد که قرآن در آن شب، نازل شده است. در ضمن روشن است که آن شب عظیم، یک شب است و نه چند شب. بنابراین، زمان نزول قرآن، در یک شبِ قدر از شبهای ماه رمضان میباشد.
صعود قرآن به این معناست که روح بزرگ و نازنین حضرت علی (ع) در شب قدر به سوی آسمانها پرواز کرد تا دنیا و مافیها را واگذارد و عاشقانه بسوی معبود خویش بشتابد.
آری بر اساس روایات فراوانی، حضرت علی (ع) و همچنین فرزندان او لسان و کتاب ناطق الهی و قرآن ناطق هستند.
در روایت آمده است: حضرت علی (ع) شب تا صبح برای ابنعباس تفسیر باء بسم اللَّه را میگفت و فرمود: اگر بخواهی از تفسیر فاتحه هفتاد شتر بار میکنم و در جای دیگر فرمود: من ترجمان وحی الهی میباشم.
امام صادق (ع) در حدیثی فرمود: امیرالمؤمنین (ع) میفرماید: من علم خداوند و زبان گویای خداوند هستم.
از بسیاری آیات و روایات روشن میشود که ائمه معصومین مفسر واقعی قرآن، مظهر علم الهی و عالم به کلیه علوم مربوط به قرآنند چنان که به مناسبتهای مختلف روایات گوناگونی درباره تفسیر، تأویل و غیر آن اظهار فرمودهاند. از این روست که شیعیان به اهل بیت عصمت و طهارت (ع) قرآن ناطق میگویند و اطلاق این گونه تعبیر بر آن بزرگواران صحیح میباشند.
حال که عظمت و بزرگی شب قدر روشن گشت بر ماست که آن را به شبزندهداری و راز و نیاز به درگاه معبود بگذرانیم و لااقل در شبهای معروف به قدر کمی از مادیات فاصله گرفته و روح و جان خود را صیقل دهیم.
رسول الله صلی الله علیه و سلم فرمودند:
هر کس، شب قدر را بقصد ثواب، زنده نگاه دارد، (یعنی آن شب را در عبادت و بندگی بسر برد)، همه گناهان گذشتهاش، مورد عفو قرار خواهند گرفت./ انتهای پیام
یک دیدگاه