به گزارش برخوارنیوز، علامه عبدالحسین امینی نجفی در سال ۱۳۲۰ قمری در سراب دیده به جهان گشود. وی دوران تحصیل خویش را در تبریز و نجف گذراند.
همانطور که از شخصیت وارسته ایشان انتظار میرود، انسانی بسیار والا و خیرخواه بود. عارف شاکری، فرزند مرحوم حاج حسین شاکری که مدتها با علامه امینی مأنوس و همنشین بود در خاطرهای از علامه این چنین نقل میکنند: یکی از خاطراتی که میخواهم درباره علامه امینی نقل کنم این است که؛ علامه امینی روزی در کوچه «سوق الحویش» نجف عبور میکرد؛ سیدی که به قصابی اشتغال داشت به علامه گفت؛ با شما کاری دارم؛ ظاهراً علامه در مسیر برگشت فراموش میکند نزد سید بروند، وقتی به منزل رسیدد یادش میآید که قصاب با او کار داشت نزد قصاب برگشت، به علامه عرض کرد بسیار تنگدستم و چهار دختر علویه دارم که لباس ندارند، حتی برای نماز یک چادر دارند، علامه بسیار ناراحت شد و دست سید را گرفت به سمت حرم امیرالمومنین (ع) حرکت کردند، هنوز به حرم امیرالمومنین (ع) نرسیده بودند، حاجت ایشان روا شد. در راه رسیدن به حرم، شخصی به علامه امینی پولی داد و گفت؛ یکی از شیوخ عراق یکصد دینار برای شما فرستاده است، آن ایام، مبلغ زیادی بود، همه را به سید داد و رفت.
وی از مراجع بزرگ و برجسته شیعه میباشد. از جمله آثار برجسته ی وی، دایره المعارف الغدیر و همچنین شهداء الفضیله میباشد. که دایره المعارف الغدیر را در یازده جلد به زبان عربی (۲۲ جلد به زبان فارسی) تالیف نمود و خلاصه آن نیز به چند زبان ترجمه شده است. الغدیر در رأس تألیفات علامه قرار دارد و حاصل زحمات ۴۰ ساله وی میباشد. این دایره المعارف به بررسی تفصیلی مسئله ولایت تشیع از جنبههای گوناگون تاریخی، تفسیری، روایی و حدیثی، فقهی، ادبی، کلامی و اصولی پرداخته است.
علامه برای تألیف این اثر به کشورهای مختلفی سفر کرده و با کار مداوم شبانه روزی در کتابخانههای جهان اسلام آن را به سرانجام رسانیده است. به گفته علامه در نگارش این اثر، ده هزار جلد کتاب را به دقت مطالعه نموده و به صدهزار رساله مراجعه نموده است. وی برای گردآوری مطالب این اثر سفرهای پژوهی بسیاری انجام داده و در این سفرها عموما مشغول مطالعه و بررسی و تهیه مأخذ و تحقیق و ملاقات اساتید بوده است.
از جمله شهرهایی که وی در سفرهای پژوهشی خویش به آنها رفته میتوان به حیدرآباد، دکن، علیگره، لکنهو، کانپور، جلالی (در هند) رامپور، فوعه، معرفه، قاهره ، حلب، نبل و دمشق اشاره کرد.
این دایرهالمعارف پس از نشر مورد توجه و تحسین علمای اهل سنت از جمله امام الازهر در مصر، برخی از رجال سیاسی جهان اسلام و اساتید و ادیبان عرب و غیر عرب قرار گرفته و آن را بزرگترین سند وحدت مسلمین و از جمله کتب منبع و مرجع خویش نام بردهاند.
اساتید فارسی زبان چون جلال همایی، سید جعفر شهیدی، محمدرضا حکیمی، امیری فیروزکوهی، مهدی اخوان ثالت و تعداد پرشماری دیگر، در رثای علامه امینی و تجلیل از اثرش، سروده و نوشتهاند.
ویژگی مهم این اثر استفاده بیواسطه از آثار اجماعی اهل سنت در اثبات ولایت و عقاید شیعه امامیه است. اثر علامه امینی علاوه بر جهان اسلام، امروزه از جمله مراجع اولیه پژوهشی شیعهشناسان در کرسیهای دانشگاهی غرب است.
از دیگر آثار علامه امینی میتوان به آثار زیر اشاره کرد:
• شهداء الفضیله
• کامل الزیارات این قولویه ـ تحقیق و تعلیق
• ادب الزائر لمن یَمم الحائر
• سیرتنا و سنتنا سیره نبیّنا و سنتهٌ
• تفسیر سورهٔ فاتحه الکتاب
• المقاصد العلیّه فی المطالب السنیه
• فاطمه الزهرا
این عالم والا مقام در سال ۱۳۹۰ قمری برابر با ۱۲ تیرماه ۱۳۴۹ دارفانی را وداع گفت و در نجف به خاک سپرده شد.
نزدیکانی که در لحظات پایانی زندگی علامه در جوار ایشان بودهاند، آخرین لحظات علامه را این چنین شرح دادهاند: علامه در آن لحظات حساس، زبانش به این کلمات مترنّم بود که: اللهمّ إنَّ هذه سکرات الموت قد حلّت فأقبل الىّ بوجهک الکریم… همچنین مناجات «خمسه عشر» امام سجاد علیهالسلام را زمزمه میکرد و وقتی فصل مربوط به مناجات تائبین به آخر رسید، مرغ روحش به آسمان پرواز کرد. / انتهای پیام
یک دیدگاه