به گزارش برخوارنیوز، در ادامه سلسله حکمت‌های ارزشمند نهج‌البلاغه در این مطلب به حکمت ۱۵۱ از آن کتاب سراسر درس و حکمت می‌پردازیم و پس از شرح و توضیح مختصر این حکمت، منظوم این سخن گهربار از سروده‌های حسین زارعان تقدیم می‌شود.
در این حکمت امیر سخن، مولای متقیان علی (ع) می‌فرماید: «لِکُلِّ امْرِئ عَاقِبَهٌ، حُلْوَهٌ أَوْ مُرَّهٌ. براى هر کس سرانجامى است، شیرین یا تلخ.»
امام در این کلام نورانى اشاره به نکته مهمى مى‌کند که بسیارى از آن غافلند و آن توجه دادن افراد به عاقبت و سرنوشت اموری است که انجام می‌دهند. بدین معنی که انسان نباید فقط امروز خود را در نظر بگیرد، بلکه باید عاقبت‌اندیش باشد و مصالح آینده خود را در نظر داشته باشد. انسان‌های آینده‌نگر همیشه در کار خود موفق هستند و کمتر دچار خسران می‌شوند.
افراد آینده‌نگرسعى مى کنند از عاقبت «مُرّه» (تلخ) بپرهیزند و به عاقبت «حُلوه» (شیرین) روى آورند. در حدیثى از پیغمبر اکرم (ص) مى‌خوانیم: کسى نزد ایشان آمد و عرض کرد یا رسول الله! اندرزى به من ده. پیغمبر (ص) فرمود: اگر سفارش و اندرزى به تو گویم مى‌پذیرى یا با آن مخالفت مى‌کنى؟ عرض کرد: آرى. پیغمبر (ص) سه بار این سخن را تکرار کرد و او در هر مرتبه جواب آرى دارد. پیامبر(ص) فرمود: «فَإِنِّی أُوصِیکَ إِذَا أَنْتَ هَمَمْتَ بِأَمْر فَتَدَبَّرْ عَاقِبَتَهُ فَإِنْ یَکُ رُشْداً فَامْضِهِ وَإِنْ یَکُ غَیّاً فَانْتَهِ عَنْهُ؛ هنگامى که تصمیم بر کارى گرفتى در عاقبت آن بیندیش اگر عاقبت آن را نیک دیدى انجام ده و اگر عاقبت آن زشت و تاریک است از آن بپرهیز.»
قرآن مجید نیز روى مسئله عاقبت مؤمنان و کافران تکیه کرده در یک جا مى‌فرماید: «(وَالْعَاقِبَهُ لِلْمُتَّقِینَ); و سرانجام (نیک) براى پرهیزگاران است» و در جاى دیگر در مقام هشدار به کافران لجوج مى گوید: «(أَفَلَمْ یَسِیرُوا فِى الاْرْضِ فَیَنْظُرُوا کَیْفَ کَانَ عَاقِبَهُ الَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِمْ)؛ آیا (مخالفان دعوت تو) در زمین سیر نکردند تا ببینند سرانجام کسانى که پیش از آنها بودند چگونه شد؟!»
گـوش کن این پند آقا در جهان
چون که باشی دائماً در امتحان
یک زمانی می‌دهد مال و منال
یا دهندت جان من جاه و جلال
می‌رسد بر دست تو هر لذتی
شربت و شـیرینی هـر نعمتی
یا که با تلخی شوی تو روبرو
از خودش در این زمان یاری بجو
اکثراً در این زمان ایمان به باد
کفر و ناشکری خدا را کی بیاد
او نمی‌داند که باشد امتحان
در بـر حیّ خـدای مهـربـان
گر کنی شکرش در این بخت و زمان
بهترین جای بهشتش تو مکان
ای برادرجان شود دنیا خـراب
می‌برندت یک زمانی در حساب
گر تو بدخواهی برای دیگران
لحظه‌ای خیری نبینی در جهان
ذره‌ای که پیش تو ناید حساب
پیش حق آن ذره را دارد حساب
چونکه چشمت سوی مال مردمان
نا امیدی در پی‌اش ای نـاتوان
دائمـاً بیچـاره و درمـانده‌ای
چون خدا را تو نکردی بندگی
خم شو از روی ادب بر حیّ دوست
آنچه خیر و مصلحت در امر اوست
با توکل روزی‌ات گردد زیـاد
حمد حق خلاق عالم را بیاد
این نصیحت‌ها که گفتی زارعان
جملگی هست از امیرالمومنان
/انتهای پیام/
یک دیدگاه